Met de paplepel ingegoten
Als kind al was ik graag met mijn handen bezig. Textiel en wol waren mijn favoriete materialen. Ik bedacht vaak zelf wat ik wilde maken en zocht dan naar manieren om mijn ideeën vorm te geven. In eerste instantie samen met mijn moeder of oma, later ook zelf.
Door veel te kijken en te doen leerde ik langzaam maar zeker allerlei technieken en handwerken werd een onmisbaar deel van mijn leven. Eigenlijk is er niet zo heel veel veranderd.
Mijn naam is Inge Schuurmans, ik ben moeder, poppenmaakster en handwerkster. Als tiener was ik vaak met een haaknaald in mijn hand of achter de naaimachine van mijn moeder te vinden. Het was mijn droom om mode ontwerpster te worden, maar om praktische redenen koos ik toch voor een andere studie.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan
Toen ik later wilde omscholen twijfelde ik of ik alsnog een creatieve opleiding zou gaan doen. Ik besloot om kleuterjuf te worden. Eén van de opdrachten die ik kreeg tijdens de opleiding was om een bepaald soort pop te maken: een waldorf pop.
Toen ik enkele jaren later moeder werd wist ik dat ik ook voor mijn dochter zo’n pop wilde maken. Het werd er niet één, het werden er veel meer. En ik ontdekte naast het maken ook het plezier in het ontwerpen van patronen en het verfijnen van mijn technieken. Van het een kwam het ander en mijn hobby werd mijn beroep.
Vanaf het moment dat ik mijn atelier opende gingen de poppen de hele wereld over.
Het poppen maken geeft voor mij een bijzondere dimensie aan het handwerken. Omdat het handwerk is ziet elke pop er anders uit. Het is net alsof ze een eigen karakter krijgt en tot leven komt onder mijn handen. En wat nog het meest bijzonder is aan dit werk is de liefde die ik voel bij het maken en de liefde die er is bij het kind als het de pop als speelkameraad in zijn hart sluit.
Maar er is meer…
De magie van handwerken
Wanneer ik met mijn handen werk, dan word ik stil van binnen. Het creëren van mooie nieuwe dingen voor in huis, om te dragen of als geschenk voor iemand zorgt ervoor dat ik de magie van het leven ervaar. Met handwerken maak je immers van (bijna) niets iets. Dat is een wonderlijk proces.
Het eindresultaat doet ook al zoiets bijzonders. Het zijn de creatieve dingen die maken dat mijn huis mijn thuis is. Of het nu over de gehaakte deken op de bank gaat, over de geur van vers gebakken koekjes, of over de poppen waar mijn dochter mee speelt.
Wat ik zo bijzonder vind is dat creatie ook altijd een proces is waar meer meespeelt dan alleen het materiaal en de vaardigheden van de maker. Het heeft iets onvoorspelbaars. Dat zorgt ervoor dat je nooit precies weet wat de uitkomst zal zijn. Hoe dat wat je maakt eruit komt te zien. Er is een verrassingseffect. Het is bijna als toveren.
Door steeds nieuwe technieken en materialen te gebruiken wordt dat effect versterkt. Daar hou ik van. Het was daarom een logische stap om naast het poppen maken ook weer andere dingen te gaan doen op het gebied van handwerken en textiele vormgeving.
Zo ontstonden Toveren met Naald en Draad en de online Handwerk Academie.
