Zoals je pas geleden al kon lezen heb ik een nieuw patroon gemaakt. Een patroon van een babypop. En nadat ik een aantal poppen in opdrachten met dit patroon maakt, wilde ik zelf eens iets heel anders proberen.
Ik besloot een heel nieuwe techniek aan mijn nieuwe patroon toe te voegen en een pop te maken met een gedetailleerd gezicht. Het was een probeersel, want zo gedetailleerd als ik het deze keer wilde doen had ik nog nooit gedaan.
Om de pop nog meer op een baby te laten lijken, niet alleen qua grootte en vormgeving maar ook qua gewicht, verzwaarde ik haar een beetje. Zoals je dat bij een zandpop ook doet.
Het gewicht van deze pop is nog steeds heel veel lichter dan een echte baby, maar toch geeft deze pop je wel het gevoel dat je een baby’tje vast hebt. En dat is heel erg leuk.
Door dat extra gewicht is zo’n verzwaarde pop niet geschikt voor een heel jong kind om mee te spelen, maar wel voor een groter kind. Een kind wat net een klein broertje of zusje heeft gekregen kan met zo’n babypop mooi alles wat mama en papa doen met de baby naspelen.
Deze babypop is natuurlijk ook in een gewone wollen versie te maken in plaats van als zandpop, zodat ze ook geschikt is voor jongere kinderen.
Ik vind het best bijzonder om te zien hoeveel verschillende soorten poppen je kunt maken met ongeveer dezelfde technieken. Want ook de technieken die ik voor deze pop gebruikt heb (op het verzwaren na) zijn de technieken die ik gebruik voor de gewonere “zonnekind”poppen zoals je ze in de cursus vindt. En ik ben nog lang niet klaar met experimenteren en ander soortige poppen maken.
Wat me elke keer weer opvalt is dat ik de ene keer de gedetailleerde poppen zo mooi vind en wat later juist de traditionele weer. Ik blijf ze dus gewoon allemaal maken.
Welk soort poppen vind jij het mooist?
