Ondertussen maak ik zo’n 7 jaar poppen. Met de hand. Dat is een tijdrovende klus en een precisiewerk. De wat meer gedetailleerde poppen die ik maak nemen tot wel 20 uur van mijn tijd in beslag. Sommigen zelfs het drievoudige. Zo arbeidsintensief is dat.
De prijs is daardoor hoog. Althans, dat is wat ik vaak van (potentiële) klanten hoor. De prijs die ik vraag vinden ze teveel voor een pop. Want of die nu handgemaakt is of niet, het is en blijft een pop. Er wordt mee gespeeld, hij ligt dan hier en dan daar en voor je het weet zitten er vlekken op die er nooit meer uitgaan. Ze vinden het zonde om er veel geld aan uit te geven.
Maar de materialen zijn kostbaar en met de vele uren werk per pop is mijn uurloon erg laag. Als poppenmaakster moet ik net zoals ieder ander ook mijn huur betalen en ik moet ook boodschappen doen. Eigenlijk zijn de prijzen van mijn poppen dan al erg laag.
Zowel poppenmaakster als klant willen bij elkaar uitkomen. Want dat zorgt dat het kind een fijne pop heeft om mee te spelen
Wat een handgemaakte pop écht waard is, dat is op allerlei manieren uit te drukken.
- Je kunt de vergelijking maken met om het even welke andere pop. Een pop is immers een pop.
- Je kunt de materiaalkosten, gewerkte uren en alle overhead (denk aan website, administratiekosten enz.) rekenen en zo de prijs bepalen.
- Je kunt vanuit een pedagogische overtuiging stellen dat een handgemaakte pop van natuurlijke materialen van onschatbare waarde is, omdat die je kind helpt ontwikkelen op een manier zoals geen enkele andere vorm van speelgoed dat kan.
- Of je kunt er even goed voor gaan zitten, en je al die dingen voorstellen en vervolgens bepalen wat een handgemaakte pop jou waard is.
Wat een handgemaakte pop waard is, daarop zal iedereen een verschillend antwoord geven. Dat is immers heel persoonlijk.
Als poppenmaakster gun ik elk kind zo’n mooie, fijne, zachte, warme, knuffelbare pop. Maar als poppenmaakster is het ook mijn werk en kan ik het alleen blijven doen als ik er ook mijn rekeningen van kan betalen.
Ik heb meerdere malen geprobeerd een eenvoudiger patroon te ontwerpen, zodat ik goedkopere poppen kon maken. Maar in de praktijk werkt dat niet voor mij. Ik kan de poppen dan niet zo mooi maken als ik wil. Met als gevolg dat ik de kinderen die er mee gaan spelen ook niet geef wat ik ze gun.
Ik blijf dus de poppen maken zoals ik ze maak. Zo kan ik er alle zorgvuldigheid en creativiteit in stoppen die ik er graag in stop. En volgens mij is die aandacht en liefde te voelen, later, voor wie met de pop speelt. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat een mooi afgewerkte pop zorgt dat een kind er meer eerbied voor heeft en er extra fijn mee zal spelen.
