Toen ik klein was, was het een van mijn favoriete sprookjes: Duimelijntje. Het meisje in dat sprookje is zo klein als een duim. Op dit moment ben ik een zonnekindpopje aan het maken dat net iets groter is, namelijk zo groot als mijn hand.
Tijdens het maken van dit popje dacht ik terug aan mijn grote sprookjesboek van vroeger. Met de mooie platen erin. Het boek heb ik niet meer, maar ik kan me de afbeelding van Duimelijntje nog goed herinneren. Ze had een groen topje aan en een rokje wat gemaakt was van van roze bloemblaadjes.
Vanmiddag regende het en dan vind ik het ideaal weer om me eens lekker terug te trekken in het atelier om aan een nieuwe pop te gaan werken. Al een hele tijd wilde ik een heel klein popje te maken, wat verder wel ongeveer dezelfde karakteristieken heeft als een grote. En nu is ze al een aardig eindje op weg :-)
Duimelijntje had lange blonde haren, maar dit kleine meisje krijgt donkere haren, helemaal passend bij haar huidskleur. Ze wordt dus toch wel heel anders. Maar het wordt hoe dan ook een lief klein mini zonnekindpopje. Aan de bol garen kun je zien hoe klein ze eigenlijk is.
