De meeste poppen die ik maak zijn om mee te spelen, maar een enkele keer maak ik een pop puur voor de sier. Voor volwassenen die dat mooi vinden. Of voor mensen die een pop willen van een idool.
Zo maakt ik poppen van de voetballer Fellaini en van het Belgische stressmannetje. En ik maakte ook eens een pop van een clown voor de dame uit Duitsland die poppen verzamelt.
De pop die ik nu ga maken, wordt ook een sierpop. Maar dan anders. En deze keer zal ze niet voor iemand anders zijn, maar voor in mijn eigen huis. Voor op de piano. Daar is het leeg en die plek kan wel een beetje aankleding gebruiken.
Met twee katten in huis die ook weleens op de piano komen vind ik het niet handig om er iets op te zetten dat de piano zou kunnen beschadigen als ze het er vanaf lopen. Geen harde of zware dingen dus. Maar zoiets zachts als een pop kan wel.
De pop die ik daarvoor ga maken zal ik maken met behulp van het patroon van Anna, maar ze wordt wel een beetje anders. Hoe? Dat weet ik zelf ook nog niet precies. Ze zal in elk geval langere armen en benen krijgen, lekker slungelig, zodat haar onderbenen over de piano heen bungelen. En kleren die super sierlijk zijn, een beetje overdreven zelfs. Dat lijkt me gezellig staan. En verder zie ik gaandeweg wel wat me leuk lijkt.
Het is voor mij dus ook nog een beetje spannend.
