Gisteren was ik in het bos. Het was een heerlijke nazomerse dag en de zon scheen. Onder een groepje verwilderd gegroeide eiken op een heuveltje was een speciaal plekje. Je kent ze wel, die plekjes. Met paddenstoelen en boomstronken waarin spinnenwebben en plasjes water de ruimte delen.
Toen ik daar rondliep kon ik niet anders dan denken aan het popje waarmee ik nu bezig ben. En wat vond ik het jammer dat ik het popje niet bij me had. Ik had er dolgraag een mooie foto van willen maken.
Want het plekje, met al die mooie boomstronken, vond ik een echt kabouterplekje. Soms kom je ze zo tegen in het bos.
En ik dacht nog om vandaag terug te gaan en alsnog een foto te gaan nemen. Van die schattige kabouter bij de mooie boomstronk… Maar het weer werkt vandaag niet mee. De nazomerse dag van gisteren is weg en heeft plaats gemaakt voor een grijze herfstdag met stortbuien. En een heel kleine pietsie zonneschijn zodat we een prachtige regenboog konden bewonderen vanmorgen. Ook mooi! En dat heb je dan weer niet op een stralende nazomerse dag
Wie weet, misschien laat de zon zich binnenkort nog een keer van haar stralendste kant zien. Dan ga ik alsnog naar het bos terug om die foto te maken.
En zo niet, dan niet, dan verzin ik een ander leuk plekje voor mijn kabouter. Hij mag in elk geval een poosje op de seizoenstafel wonen.
Â
