Een zonnekindpop maken is heerlijk. Op dit moment laat ik me vooral leiden door wat er onder mijn handen ontstaat en dit keer is dat een kleine brunette. Op de een of andere manier vind ik haar een beetje een elfengezichtje hebben. Een beetje dromerig. En ik zag haar al voor me met vleugeltjes en al.
Eerst gaf ik haar een speels lapje met paddenstoelen als “jurkje” en ze ziet er direct heel anders uit dan het beeld dat ik voor ogen had. Nu word ik nog nieuwsgieriger hoe ze eruit zal gaan zien.
De laatste poppen die ik maakte hadden een gedetailleerd gezicht. Met niet alleen een neusje, maar ook lippen en een kin. Maar als ik heel eerlijk ben vind ik ik het eenvoudige toch ook wel erg mooi. Helemaal traditioneel zonder iets, of net als dit popje, met een neus.
Zo’n eenvoudig vormgegeven pop past in elk geval beter bij een jong kind als speelgoed. En ook al worden niet alle poppen die ik maak als speelgoed gebruikt, het is voor mij wel het uitgangspunt als ik ze maak…
Wat vind jij het mooiste voor een zonnekindpop? Een helemaal traditioneel uiterlijk, zelfs zonder neus? Of mét neus zoals de pop op de foto hierboven? Of misschien vind je een heel gedetailleerd gezicht juist het mooist?
