Een poosje geleden kreeg ik een wat ongebruikelijke vraag van iemand. De dame in kwestie had van haar dochter een pakket gekregen om een pop te maken, maar ze zag er tegenop om de pop zelf te maken. Ze stelde daarom mij de vraag of ik de pop voor haar wilde maken.
Een bijzondere vraag, want ik werk altijd met mijn eigen materialen. En ik besefte me ook al snel weer waarom dat is. De huidtricot was van een veel mindere kwaliteit dan ik zelf zou kiezen en de stof was zelfs verkleurd.
Doordat de stof zo anders was, viel mijn patroon heel anders uit met als gevolg dat ik het hoofd voor de pop opnieuw moest maken omdat het een verkeerd formaat had. De stof zorgde ervoor dat het poppenlijf een stuk dikker werd dan meestal, zodat het hoofd in de maat die ik normaal maak er echt niet bij paste.
Het leverde dus nogal wat extra werk op. Een klein voordeeltje was dat de opdrachtgeefster zelf graag de kleren voor de pop wil maken, dus dat hoefde ik deze keer niet te doen.
De pop in kwestie werd een jongenspop, met wilde rode haren, guitige ogen en een brede glimlach. Zo te zien heeft hij er wel zin in om naar zijn poppenpapa te gaan om samen te spelen.
