Pop maken betekent ook poppenkleren maken
Vanmorgen heb ik de laatste hand gelegd aan een pop. Maken van zonnekindpoppen is zó leuk. En als ze dan eenmaal klaar zijn en ik stofjes voor kleertjes mag gaan kiezen, breekt er een heel nieuwe fase aan in het poppen maken.
Soms is het heel gemakkelijk om de perfecte kleuren en de leukste stofjes te vinden, maar soms neemt het heel wat tijd in beslag. Zo wilde de klant voor de pop die ik nu aan het maken ben graag een pop met groene ogen. En het is ook haar wens om turquoise in de kleding te hebben. Maar alle lapjes die ik vond met turquoise erin vond ik niet mooi kleuren bij de groene ogen.
Kasten open, stofjes eruit, koffers uit de hoek, stofjes eruit… het werd een hele zoektocht deze keer. Want de wensen van de opdrachtgever zijn voor mij het uitgangpunt. En hoewel ik altijd aangeef dat ik enige creatieve vrijheid nodig heb om een mooie pop te kunnen maken en tot het mooiste geheel te komen, vind ik het ook belangrijk dat de pop die ik maak écht past bij degene voor wie ik hem maak…
Soms komen die wensen heel erg overeen. Zo vroeg de opdrachtgever van deze pop me bijvoorbeeld om de ogen wat groter te borduren dan normaal. Wat zij niet wist is dat ik dat altijd doe als ik een jongenspop maak. Simpelweg omdat wat grotere ogen en mond de pop meteen een meer jongensachtig uiterlijk geven.
Maar of ik voor deze pop zelf bij deze kleur was uitgekomen voor de kleding, dat vraag ik me af. Ik vind het ook wel heel leuk om zo uitgedaagd te worden. Het is elke keer weer een uitnodiging om te zoeken naar wat écht mooi is en toch voldoet aan alle wensen.
P.S. De pop op de foto is een andere dan die ik in het artikel beschrijf
