Er zijn periodes dat ik van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds aan het poppen maken ben. Op dit moment is het ook weer zo. Met de ene pop nog niet helemaal af ben ik alweer in gesprek met iemand over de details van een volgende pop.
Twee heel verschillende poppen, dat merk ik nu al. De een een jongen en de ander een meisje. De een juist wat wakkerder en de ander dromerig. Die laatste is precies zoals de zonnekindpoppen bedoeld zijn.
Ik maak poppen in allerlei soorten en maten. Zo maakte ik het stressmannetje Juul van de Belgische tv en ik maakte voor iemand de voetballer Marouane Fellaini na als pop. En hoewel ik dat soort opdrachten heel erg leuk vind, word ik ook elke keer weer warm van binnen als ik een heel traditionele zonnekindpop maak. De lieflijke dromerige uitstaling van deze poppen vind ik prachtig… wie wil er nou niet met zo’n zonnekindpopje knuffelen?
Haar haren zijn nog niet vastgenaaid aan haar hoofd en ze heeft alleen nog maar een onderbroekje aan, maar toch begint ze er al op te lijken. Het is nog even afwachten of dit popje naar een klant gaat of dat ze in de winkel mag…
Update:
Deze pop heeft heel even in de winkel gestaan, maar na een paar uur was er al iemand die verliefd op haar werd. Het was een moeder van een tweeling die niet alleen dit zonnekindpopje wilde, ze wilde er graan nog zo’n zelfde bij. Omdat de pop zo op haar dochters leek. Ik ben daarom direct aan de slag gegaan om de pop nog een zusje te geven en ze zijn daarna samen naar Amerika verhuisd.
