Soms blader ik eens door oude foto’s. Dat blijft leuk tijdverdrijf. Vandaag kwam ik daarbij deze tegen. Pop Katrijne maakte een slakje van klei. Precies zoals ik op dat moment met mijn dochter deed.
Met deze herinnering kwamen er ineens ook een heleboel andere naar boven. Over hoe deze pop deel was van veel dingen die we deden. Hoe ze me soms zelf hielp om het opvoeding licht en leuk te houden.
Een pop kan zoveel meer zijn dan speelgoed. Deze pop hielp me lange tijd bij van alles. Van knutselen, tot hoe met dieren om te gaan, tot het met grote lol naar boven gaan als het bedtijd was (terwijl dochter op die leeftijd noooooooooit moe was).
Allemaal dingen die ondertussen alweer jaren geleden zijn. Waar de poppen aanvankelijk een gedeelde interesse waren, krijgen ze nu een steeds kleinere rol in ons leven. Deze lieveling ligt vooral nog in de kast. En zelf ben ik naast het poppenatelier ook een groot deel van de tijd met heel andere dingen bezig.
Wat vliegt de tijd…
