Vandaag ben ik aan een nieuwe pop begonnen. Een van 40 cm. Ik vind het een leuke maat om te werken en het eindresultaat vind ik ook qua maat erg leuk om in de armen van een kind te zien :-)
Bovendien ben ik blij met mijn patroon. Dan is het nog leuker om een pop te maken. En wat nou ook zo leuk is: bijna altijd zijn de poppen die ik mag maken meisjes. En deze keer is het een jongen.
Nou ja, hij is nog niet. Vandaag heb ik de armen en de benen en het hoofd gemaakt. En vervolgens de armen en benen ook aan het lijf vast gemaakt.
En dan komt het leuke. Ik kan nooit wachten tot een pop zover is. Ik leg altijd hoofd en lijf zo goed en zo kwaad als het kan op elkaar en ga er dan alvast de haren bij zoeken. En de kleuren voor de ogen en de mond. En stofjes voor de kleertjes.
Dan vormt zich in mijn hoofd helemaal een beeld van hoe de pop gaat worden en dat is zó leuk om naartoe te werken.
Het echte karakter van de pop komt pas als de pop in elkaar zit, het gezicht geborduurd is, de haren gemaakt zijn en de blos op de wangen zit. Maar toch krijg ik zo al een beetje een voorproefje.
Het is als het bladeren in een kookboek op zoek naar een lekker recept. Je weet dan nog niet precies hoe het uiteindelijk zal smaken, maar als de verschillende ingrediënten je aanstaan kan het gewoon niet meer tegenvallen en loopt het water je al in de mond.
