Op de website van een van mijn leveranciers had ik een pop met prachtige poppenharen gezien. Van mohair. Nu ik met een patroon voor een kleiner popje bezig ben (30 cm), ben ik ook op zoek naar een andere manier van haren maken. Want de geborduurde haren zoals ik ze bij de grotere poppen maak, vind ik niet mooi worden bij zo’n klein popje.
Zo gezegd zo gedaan. De mohair besteld, een pruikje gehaakt en op pop gepast. Oei wat is het lelijk. Kan dit echt nog dat moois worden van de website?
Ik begin te borstelen en er ontstaan zowaar wat haren. Maar die prachtige weelderige bos die ik op de foto’s zag, dat mooie pluizige sprookjeshaar, dat is het niet. In de verste verte niet.
Ik leg pop met haar soort-van-haar (dochterlief blijft het een muts noemen, dat zegt genoeg) opzij. Teleurgesteld. En ik besluit Kamrin te mailen. Heb ik misschien de verkeerde wol besteld?
Wat ik al vermoedde blijkt inderdaad het geval. Ik heb niet de wol van het plaatje. Maar dan nog. Er zijn heel wat poppenmaaksters die met deze wol de haren voor hun poppen maken. En die zien er dan echt prachtig uit. Hoe doen ze dat dan toch?
Na mijn teleurstelling van gisteren besloot ik om pop (of beter gezegd haar mohair haren) nog eens ter hand te nemen. Er moet toch iets goeds van te maken zijn.
Zo is het geworden. Geen lange lokken, maar een korte look. Voor een jongen kan het er nog net mee door, maar deze keer wilde ik een meisje maken. Er is dus nog werk aan de winkel.
Ik snuffel eens rond op internet naar foto’s van poppen bij wie het wél gelukt is om mooie haren van mohair te maken. En ik zie poppen met lieve pony’s en schattige staartjes. Hoewel ik graag mijn eigen ideeën uitwerk en liever niet iemand anders nadoe, vind ik het voor deze keer toch wel een goed idee. Het is immers een heel nieuwe techniek voor me.
Ik begin daarom met het maken van een pony. En wonder boven wonder ziet het popje er ineens heel anders uit. Het is tóch een meisje! En ineens ontstaat er een vleugje karakter. Wat leuk :-)
Ik puzzel even verder met wat ik er nog meer bij wil. Op de foto’s heb ik een popje gezien met twee vlechtjes en dat vond ik wel heel lief. Ik bepaal de plaatsen en maak er op die plek wat haar bij, zodat ik vlechtjes kan maken.
En voila, pop heeft een verrassende gedaanteverwisseling ondergaan. Echte poppenharen van mohair, met een pony (wel uit het gezicht) en twee lieve vlechtjes. En je ziet zo dat ze blij is met haar nieuwe haren.
Ik zie nog wel ruimte voor verbetering, maar voor een eerste keer met een heel nieuw soort kapsel ben ik toch wel erg tevreden met het resultaat.
Nu nog de kleertjes… en een poppenmoeder. Want zo’n popje verdient het natuurlijk om er van top tot teen mooi uit te zien én geknuffeld te worden!
Â
